Μαράζι έχει γίνει στους Πατρινούς. Οπου δουν θαλάσσιο μέτωπο, το φωτογραφίζουν και αρχίζουν τις συγκρίσεις. Αυτό έκανε φίλος της στήλης που βρέθηκε στην παραλιακή της Καβάλας. Εκεί, μας λέει, μόλις βραδυάσει, η οδός γίνεται πεζόδρομος. Και προβλέπεται ιδιωτικό πάρκινγκ, με πολύ ανταγωνιστική τιμή, 2 ευρώ για ένα οκτάωρο. Βέβαια, κάθε πόλη έχει την κυκλοφοριακή, πολεοδομική και πληθυσμιακή της ιδιοσυστασία. Πάντως, η αναζήτηση προτύπων και μοντέλων σε άλλες πόλεις από πολίτες πατρινής καταγωγής, σημαίνει πρώτον ότι ο κόσμος αδημονεί για αλλαγές που θα κάνουν αισθητική και λειτουργική διαφορά στην πόλη. Και δεύτερον, μας έχει τυλίξει ένα πνεύμα απαξίας για την Πάτρα και μειονεξίας σε σχέση με άλλα αστικά κέντρα. Τα μικρότερα, μάλιστα. Χρειαζόμαστε περισσότερους λόγους για να είμαστε υπερήφανοι για την πόλη. Από την άλλη, το 40%, 40%... Αντίφαση ή απλό τεκμήριο διχασμού; Μεγάλη συζήτηση, αλλά αν δεν γίνει, δεν θα κατανοηθεί ο αέρας της κοινωνίας.
Κ.Μ.